زاویه دید

تاملاتی پیرامون مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی

زاویه دید

تاملاتی پیرامون مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی

دوره می‌کنیم شب را و روز را

يكشنبه, ۱۱ مرداد ۱۳۹۴، ۰۱:۱۷ ب.ظ

چه اتفاقی خواهد افتاد اگر شبی تابلوهای راهنما در اتوبان‌ها و خیابان‌های تهران را جا به جا کنند؟ تابلویی که در اتوبان همت مسیر اتوبان چمران را نشان می‌دهد به میدان خراسان منتقل کنند و تابلویی که در اتوبان مدرس مسیر همت را نشان می‌دهد به خیابانی فرعی در نزدیکی‌های بهارستان؟ ابتدا آشفتگی‌هایی حاصل خواهد شد اما در مدت زمانی کوتاه، تابلوها دلالت‌های معنادار خود را از دست خواهند داد و چشم‌ها دیگر به آنها توجه نمی‌کنند، چنانکه گویی نیستند. در عرصه سیاسی اما وضعیت پیچیده است. مردم راه چاره‌ای جز همین نام‌ها و اشارت‌های کلامی ندارند. اگر به راستی به سمتی که مدعی‌اند دلالت کنند، مردم تکلیف خود را با آنها خواهند دانست اما اگر دلالتی مشابه با تابلوهای جا به جا شده داشته باشند، مخاطب از نامی به نامی و از سمتی به سمت دیگر می‌دود و سرگشتگی میان دال‌های بی مدلول آنقدر دوام می‌آورد تا عصبی‌شان کنند. ممکن است به کنج خانه پناه ببرند یا دست به شورش کور بزنند. شورشی بی  نام

وقتی عدالت بر تابلوی احمدی نژاد می‌درخشید، محرومانی که در دولت‌های قبلی نادیده گرفته شده بودند، چه کردند؟ تصور می‌کردند بالاخره آنکه از جنس آنهاست به صحنه آمده و دوران نادیدگی شان به پایان رسیده است. او را به تدریج به گرسنه و ناخورده‌ای تشبیه کردند که تا سیر شدنش سال‌ها باید صبر کنند کم کم تصمیم گرفتند به خورده‌ای رای دهند که شکم‌اش سیر است و زودتر به این فکر خواهد افتاد که فکری بر احوال زار آنها کند. این بار همان روستائیان پای صندوق‌های رای به دیگری و شمایلی متعارض و متضاد با احمدی نژاد رای دادند.

در میدان و بازار سیاست تابلوهایی با نام‌های عدالت، دمکراسی، معنویت، مبارزه، سازش، گفتگو و ده‌ها نام دیگر، ردیف شده‌اند اما مثل تابلوهای جا به جا شده، معلوم نیست به دقت بر چه چیزی دلالت می‌کنند اما راه چاره‌ای برای خریدار نیست الا اینکه از یک نام به نامی دیگر پناه ببرد.

ماجرای گفتگو با غرب در ایران امروز یکی از همین دال‌هاست. لبخند ظریف و گفتگو و عکس با جان کری، بر ورود به جهانی تازه دلالت می‌کند. صرفا به این دلیل که با نشانگرهای دیگری نظیر چهره‌های عبوس، و الفاظ پر از طعنه و دشنام تفاوت دارند. همین نشانه‌ها کسانی را شاد و کسانی را اندوهگین ساخته است. هیچ کس به درستی نمی‌داند چه نسبتی میان وضعیت سابق و آن نشانگان عبوس وجود داشت و اینک چه نسبتی میان این نشانگان خندان و فردای پر از رفاه این مدعیان تازه.

کسانی نشانگرها را در عرصه سیاسی جا به جا کرده‌اند هنوز هم می‌کنند. بازی در جهان نشانگرهای جا به جا شده، عرصه سیاست را به یک میدان بازی شبیه کرده است. مانند بازی فوتبال. تماشاگرها هیجان پیدا می‌کنند و کسانی نان بسیار می‌خورند. عرصه سیاست به عرصه تولید و خرید و فروش هیجان تبدیل شده است.

و ابنجنبن دوره می‌کنیم شب را و روز را ..... 

  • محمد حواد غلامرضاکاشی

نظرات (۴)

  • الهام رئیسی
  • لایکها دروغ بزرگ فضای مجازی اند استاد به نظر این منزل کهنه برای خواندن و تعمق بهتر است تا فضای فیسبوک بهتر است مطالب وبلاگ را آنجا نگذارید.


    اما در مورد مطلبتان استاد عزیز ! برخی از این تابلوها تابو شده اند و مقدس عوض کردن آنها توهم فاجعه در پی دارد

    پاسخ:
    سلام
    خانم رئیسی خودم این فضا را ترجیح می دهم اما دوستانی اصرار دارند در فیس بوک هم بگذارم. اما در فضای فیس بوکی به کامنت ها پاسخ نمی دهم فضای گفتگو منحصر به وبلاگ است 
  • فرزاد نعمتی
  • درود بر دکتر کاشی عزیز

    تبریک بابت صفحه جدید

    یک نکته: جدا از این که خریداران گاه بیچاره هایی پناهنده از این نام به آن نام هستند، مشکل اساسی تر این است که صاحبان این دکانها و برندها نیز، مهاجرین فصلی شده اند و به اقتضای فصل، شغل عوض میکنند. 
    گویی اگر سیاست را به فوتبال تشبیه کنیم باید این را نیز بپذیریم که شاید در تایم استراحت میان دو نیمه امکان دارد بازیکنان دو تیم لباسهایشان را با هم عوض کنند. ضمنن داور هم نداریم.
  • محمد حواد غلامرضاکاشی
  • درود بر شما جناب نعمتی 
    همینطور است 
    فکر کنم به کمک تخیلات نیرومند شما بتوان حکایت طنز آمیز ما را بهتر بیان کرد 
    خواندن نوشته هایت از این بابت که نشان می دهد هنوز کسی هست که میان
    گذشته و آینده دست و پا می زند والکی ذوق زده نمی شود بسیار مغتنم است.
    اما، خلق الله می خواهند خوشی کنند و خوش باشند (یا حتی مثل ما شیعه جماعت
    مدام غمبارگی کنند). به هر حال، مثل حضرتعالی نمی نشینند و مغز مبارک 
    خود و دیگران را شخم بزنند و در هستی حیرت ورزند و با پرسش های بسیار و
    دشوار کلنجار روند. به دم خوش اند و غنیمت می شمارندش. و البته اینان
    نیستند که تاریخ را می سازند.
    می فهم که سیاست حتماً با اخلاق مرتبط است و باید باشد. اما اخلاقیون
    سیاسی فقط دال ها یا نشانگرها را نشان می دهند. حال آن که در سیاست هم
    همچون جنگ آن کسی برنده است که لشکر عظیمی را پشت علم خود بسیج کند.
    اتفاقاً همین هیجانات که شما از آن به طعنه و تحقیر یاد می کنید سرنوشت
    دال ها و دلالت های سیاست را تعیین می کنند. اندیشیدن متأملانه خوب است
    اما تا آن جا که مانع کنش نشود.
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی